Co-schappen in AZP

Het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Daar zijn we de afgelopen week veel geweest en daar gaan we de komende weken ook veel zijn. Het is allemaal heel schoon, maar allemaal wat ouder en slechter onderhouden dan in Nederland (net zoals bijna alles hier dus). We beginnen om 7.30 op de afdeling met de visite-ronde, die uiteindelijk toch pas om 8.15 begint… De dokter mompelt een beetje met de patiënten (iedereen hier praat heel zachtjes) en gaat dan weer door naar het volgend bed, wij zijn druk bezig met statussen zoeken uit de kar om die op tijd aan de dokter te geven en op te schrijven wie er naar huis mag en welke medicatie ze meekrijgen. Na de visite is het tijd voor de ontslagbrieven en recepten, wat er meestal best veel zijn. De arts is dan meestal nergens meer te bekennen op de afdeling. We zitten daar met nog twee Surinaamse co’s, wat vooral handig was met het ontcijferen van de verschillende brieven, want alles ligt door elkaar en voor elke andere ingreep, verzekering, specialist heb je natuurlijk weer een andere brief nodig. Daarna hou je even pauze, dat houdt in dat je iets kan halen in de kantine (lees; gefabriceerd kioskje op de binnenplaats) en dan weer naar de artsenkamer gaat om daar even lekker te zitten. De middag wordt gevuld door patiënten statussen, wat lezen, en soms een onderzoekje doen of een infuus prikken. Je moet jezelf maar een beetje vermaken want er is echt niemand die naar je omkijkt. En voor onderzoek moet je zelf patiënten vragen of ze mee willen komen naar de artsenkamer zodat jij een keer kan oefenen. Niet elke dag is even boeiend dus, en we moeten nog een beetje ontdekken waar we ons het meest nuttig kunnen maken. Maar dat komt allemaal wel goed.
Vandaag (donderdag) was trouwens echt helemaal fantastisch! Na de visite kwam de hoofdzuster naar de artsenkamer en vroeg of Renée en ik mee wilden naar de OK, de gynaecoloog had gevraagd of wij mee wilden assisteren. Nou, vooruit maar :) Dus wij operatie-pakjes aan, schoentjes, mutsjes, kapjes, en naar de OK. Bij de eerste ingreep (een curettage, dan maken ze als het ware de baarmoeder leeg) mocht ik meteen al assisteren! Daarna kwamen er nog twee, dus de volgende mocht Renée assisteren en keek ik toe en daarna was ik weer aan de beurt. Na de derde patiente hoorden we dat er een spoed-keizersnede tussenkwam, van een vrouw waarbij de bevalling op de verloskamer niet zo goed verliep. Daar mochten we ook meteen mee kijken. Maar de patiente was nog niet van de verloskamer af, dus eerst nog een curettage mee geassisteerd (duurt niet zo lang hoor) en daarna naar een andere OK-kamer om te kijken bij de keizersnede. De baby was er supersnel uit, daarna duurde het nog wel een hele tijd voordat alles weer netjes dicht was gemaakt. Uiteindelijk hadden we de hele ochtend op de OK doorgebracht, dus de dag ging weer lekker snel voorbij. We hebben al nagevraagd welke dag de meeste interessante operaties staan gepland, dus we gaan zeker nog een keer terug!

Maar ook buiten het ziekenhuis hebben we deze week niet stilgezeten:
- Salsa-lessen: Dinsdag de eerste les gehad, supergrappig! Het was heel druk, allemaal Nederlanders natuurlijk. Een aantal bekende gezichten en ook veel nieuwe mensen leren kennen. Salsa is echt grappig, zoals de salsa-instructeur zei; hoe meer er beweegt, hoe beter! Toen we ons hadden ingeschreven kregen we meteen een oefen-cd mee naar huis, zodat je elke dag 5 minuten kan bewegen op de muziek om het ritme niet te vergeten… Vrijdag gaan we weer!
- Medische Zending gereserveerd: Jaja, het ligt vast; Renée en ik gaan ook op Medische Zending. Dan ga je een hele week naar het binnenland, in zo’n klein dorpje in de jungle, en dan loop je daar mee met de dienstdoende arts, die daar echt alle gezondheids-achtige taken doet; tandheelkunde, bevallingen, consultatiebureau, huisarts, eerste hulp, voorlichting, noem maar op! Je zit in een hutje, moet je eten voor de hele week zelf meenemen, drinkt regenwater en wast jezelf en je kleren in de rivier. Supercool toch?! :D We hebben dezelfde week geboekt, maar gaan naar een ander dorpje, er mag steeds maar 1 co per dorp gaan. 18 oktober vertrekken we en 26 oktober komen we dan weer terug in Paramaribo. We hebben hiervoor zelfs ons programma verschoven, alles is lekker flexibel hier… ;)
- Shoppen in de Maretraite Mall: een redelijk groot winkelcentrum hier in de buurt, we zijn daar ook maar eens op verkenning gegaan. Het is heel nieuw allemaal, groot contrast met de stad. Maar toch wat minder gezellig, en buiten een super-hollandse supermarkt waren de winkels niet heel spectaculair. Volgende keer toch maar lekker het centrum in!
- Tripjes bedacht: dat kan je hier eindeloos doen volgens mij. Er is nu van een bepaalde tour-operator een studenten-trip, extra goedkoop dus en echt een hele gave! Dus we hebben al bedacht dat we daar zeker mee naartoe willen (lees je tzt wel weer) en ook voor andere tripjes hebben we al weekenden bedacht waarin we die zouden kunnen gaan doen. We hoeven ons voorlopig dus nog niet te vervelen.

Foto’s!! Voor meer foto’s, check:
picasaweb.google.nl/amandatrompenaars

Tot snel weer!
Knuffel uit Paramaribo! XXX Aman

ps. Nog spannende verhalen uit Nederland??