Bakra's op de fiets
Door: Amanda
Blijf op de hoogte en volg Amanda
12 Oktober 2008 | Suriname, Paramaribo
Alweer eventjes geleden, maar de afgelopen weken waren niet heel spannend. Ik zal jullie dan ook niet gaan vervelen met een heel lang verhaal, maar toch nog even iets over de afgelopen anderhalve week op de verloskamers: ik heb al meerdere bevallingen zelf mogen doen!!! :-D Echt superleuk! De eerste keer natuurlijk heel spannend, maar gelukkig ging het helemaal goed en was de moeder heel blij met een gezond zoontje. De tweede keer en de keren daarna ging het al wat gemakkelijker, maar nog steeds is het elke keer een beetje spannend, als er iets misgaat moet je natuurlijk wel meteen kunnen ingrijpen… Je begeleidt zo’n vrouw in principe vanaf het moment dat ze binnenkomt tot het moment dat ze weer naar huis kan. Soms neem je een patiënt van iemand anders over en soms moet je je patiënt zelf ook overdragen, meestal vanwege wisseling van de dienst, als de ontsluiting niet heel erg opschiet… Ik moet eerlijk zeggen dat het vroege opstaan (5.30 uur) me wel heel zwaar valt, vroeg naar bed is hier dan ook geen ramp ;-) Verder is het wel heel leuk om een vrouw te helpen bij zo’n mooie gebeurtenis. Dinsdag nog liep ik even snel over de afdeling om daar wat af te geven, kwam de vrouw naar me toe waarbij ik maandag de bevalling had gedaan; had ze me speciaal opgewacht om me te bedanken, dat ze het zo fijn vond dat ik de hele tijd bij haar was gebleven en haar overal doorheen had geholpen, en dat alles goed ging met haar en haar zoontje… Was echt superlief! Dat zijn dan weer de mooie momenten. Ook hebben we al verschillende ‘aparte’ dingen gezien, zoals bijvoorbeeld een stuitbevalling (in Nederland echt ‘not done!’), wat afwijkingen bij kindjes, vacuum-bevallingen, spoedbevallingen (zelfs op de gang…), en veel hechten (de zuster wilde het mij zelfs al laten doen, ik heb maar toegegeven dat ik daar nog niet zo handig in ben :-p). Veel variatie dus, maar alles bij elkaar wel heel vermoeiend.
Afgelopen weekend genoten we dus volop van het uitslapen, de rust, het winkelen, het lekkere weer en werden we nog wat bruiner aan het zwembad. Ook zijn we nog even op stap gegaan naar de ZsaZsaZsu, een heel populaire discotheek hier, was ook heel lachen.
Dit weekend wilden we weer even lekker de stad uit, we hebben een fietstocht gemaakt naar de andere kant van de Surinamerivier!
Vrij bijzonder hier, ‘bakra’s (Nederlanders) op de fiets’ zijn een echte bezienswaardigheid, aangezien Surinamers niet fietsen. Dat is vooral te merken aan de fiets-onvriendelijke wegen, waarbij fietspaden dus ontbreken en auto’s weigeren om uit te wijken of wat ruimte te maken. Het fietst dan ook niet heel relaxt door de drukte van Paramaribo, maar eenmaal het centrum uit kwamen we al snel bij de Wijdenbosch brug, de enige brug over de Surinamerivier, die Paramaribo met het district Commewijne verbindt. Deze brug is 55 m hoog, en na 20 m omhoog fietsen (aangemoedigd door alle voorbij rijdende automobilisten) besloten we de rest toch maar te voet af te leggen. ;-) Boven aangekomen even stilgestaan om het mooie uitzicht op Paramaribo vast te leggen, maar de politie die toevallig net voorbijkwam zei ons dat we snel door moesten fietsen om het verkeer niet op te houden… Vooruit dan maar… De weg naar beneden ging een stuk sneller, je moest eerder remmen dan trappen op de fiets… In Commewijne hebben we een stuk rondgefietst over rustige zandpaden, terrasje gepakt, en doorgefietst naar Peperpot, een authentiek plaatsje waar vroeger een plantage was. Als ik zeg dat het klein was is dat niet overdreven; Peperpot bestaat uit maar liefs uit twee huizen, drie schuren en een waterput. Wel heel mooi, alles is precies zoals het was, zelfs de machines staan nog verwaarloosd in de schuren, overwoekerd door onkruid. Het was wel echt een warme dag, en we hoorden dat er in de buurt ook nog een zwembad was, dus daar nog een plons genomen om even af te koelen. Heerlijk!!
Laat in de middag zijn we weer teruggefietst, en voor de afwisseling hebben we het bootje genomen naar de overkant, wat ons ook weer een stuk fietsen en klimmen scheelde… ;-)
Vandaag nog even een rustdagje, en maandag en dinsdag hebben we late dienst in het ziekenhuis, wat inhoudt dat we van 14.30-22.00 moeten werken, het fijne hiervan is dat we nog iets langer in ons bedje kunnen blijven liggen :-). Dit wordt de laatste week alweer op de verloskamers, dan een avontuurlijke week op Medische Zending, waarvoor we komende week dus ook alle voorbereidingen moeten treffen… Ben benieuwd…
Heel veel liefs uit Paramaribo!!!
-XXX- Aman
ps. er staan ook weer nieuwe foto's op: picasaweb.google.nl/amandatrompenaars
@ Marije: we hebben eindelijk de appeltaart gevonden hier! Was heel lekker, maar die van ons is toch net iets lekkerder… ;-)
@ Malou: bereid je maar alvast voor, afgelopen week weer een regenbui gehad en de kakkerlakken kwamen weer tevoorschijn… komt goed hoor, voor de rest is het hier echt helemaal fantastisch!
@ Anja & Ger: tot straks! :-P
-
12 Oktober 2008 - 18:53
Yvet:
Haii meis!!
Ik heb vandaag al je verhalen en foto's gelezen en bekeken, fantastisch! Ben je al net zo bruin als de Surinamers? Snel maar ff een skypedate plannen!
Kus -
13 Oktober 2008 - 10:44
Malou:
iiieeuw.... ;). Dat wordt een grote bus anti-insecten spray kopen dan.. -
13 Oktober 2008 - 12:31
Inge:
Hej Aman,
Leuk dat je de bevallingen al in je eentje mag doen. toch een hele verantwoordelijkheid lijkt me! Wel lui hoor, om met de boot terug te gaan ipv fietsen over de brug, haha!En stappen in Parimaribo, totaal anders dan in nl, of valt dat reuze mee... Ik zal es je nieuwe foto's gaan bewonderen op picasaweb, altijd leuk!
Geniet er nog maar van...
xx -
15 Oktober 2008 - 08:44
Marije:
Hmm maar jullie hadden toch geen oven, dat was toch het probleem? Anders had je ook gewoon zelf appeltaart kunnen maken van bloem, etc.. Hier in maastricht ben ik nog steeds druk bezig met de voorbereidingen voor Ijsland, gister mrsa-kweek gedaan. Gelukkig hoef ik in ijsland niet bang te zijn voor kakkerlakken ;) -
18 Oktober 2008 - 18:15
Anita:
wat nou, not done een stuitbevalling? Moet het dan meteen een keizersnee worden?
Foei, het was de makkelijkste van mijn 4 bevallingen! (wel 17 jaar geleden natuurlijk!)
Gelukkig voor mij trouwens, want een keizersnee had ik er toen echt niet bij kunnen hebben!
Mirte is bij ons weer thuis na een half jaar Londen, voor jou begint het ook al weer op te shcieten zeg, ook al weer goed voor ons want we missen je en er is zo ontzettend veel te doen!
Geniet er nog maar van want dan gaan wij je weer afbeulen !
-
19 Oktober 2008 - 08:05
Rieky:
Haaij Aman,
Wat een top ervaring die bevallingen. Wel spannend en eng idd. Heel veel plezier nog en tot snel!!
x
rky
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley